Oktober 2014-EUFORIE

Ongeveer 2 weken nadat ik met LDN ben begonnen laat ik mijn bloed onderzoeken. Zoals afgesproken uitgebreider dan de laatste keren en ik ben erg benieuwd naar de uitslag, ik heb namelijk een beetje een dubbel gevoel. Aan de ene kant voel ik me heel erg goed, ik heb een super conditie en voel me erg sterk. Aan de andere kant laten de bloedsuiker controles zien dat ik de laatste tijd in de ochtend hoger ben (maar nog steeds onder de 10). Daar baal ik wel een beetje van.
Ik controleer mijzelf nog elke dag een paar keer. In ieder geval in de ochtend en voor dat ik naar bed ga. Soms na het sporten een keer. Dit doe ik om in de gaten te houden of de bloedsuikers onverhoopt niet omhoog zijn gegaan en om een idee te hebben hoe mijn suikers het in de loop van de dag doen. Als de bloedsuikerwaarde te hoog gaat worden is het zaak dat ik insuline ga spuiten. Zonder insuline zou het een gevaarlijke situatie voor mij kunnen worden. Deze situatie is vooralsnog niet van toepassing, gelukkig!

Zo strak als dat ik bezig ben met mijn voeding en sporten, zo strak is het ook geregeld bij de zorgverzekeraar: ik krijg de teststrips niet meer vergoed omdat ik geen insuline meer gebruik. Dit ligt niet aan de zorgverzekeraar, maar aan de invulling van de basisverzekering. Oplossing hiervoor is dat ik toch maar insuline ga halen en de oude insuline die ik als voorraad heb weggooi… Zo wordt het wel vergoed. Gezonde levensinstelling wordt niet altijd beloont zeg maar!

Het consult bij de endocrinoloog vind ik wel spannend, mijn gevoel zegt dat ik op de goede weg zit, maar wat zeggen de cijfers?
De controles zoals hartslag, bloeddruk en gewicht worden uitgevoerd en ik ben weer verbeterd qua conditie zegt de arts. Dan komen de uitslagen van de bloedonderzoeken. Deze zijn sterk verbeterd! De afgifte van C-Peptide is bijna verdubbeld (dit zegt iets over de hoeveelheid insuline die ik nog produceer) en bevind zich in de normaalwaarde. De auto-immuun reactie (GAD65) is verminderd, maar is er nog wel. De arts zwakt de cijfers af. Het is een momentopname, zegt hij. Het cholesterol (wat goed was) is nog beter geworden. Alleen de gemiddelde bloedsuikerwaarde van de laatste 3 maanden (HbA1c) is iets omhoog gegaan. Ik wijt dat aan het gebruik van de LDN waardoor mijn lichaam toch anders reageert. Vooral in het begin. Het is alsnog geen reden om te gaan behandelen, aldus de dokter. Yes! Samen met mijn vrouw huppel ik het ziekenhuis uit. Het lijkt erop of alle inspanningen van deze zomer zijn vruchten gaat afwerpen. We blijven doorzoeken, want we geloven allebei dat er nog veel meer is. Wordt vervolgd!